بیمه مسوولیت

طبق قانون هر شخص بر رفع ضرری که به دیگری وارد کرده خواه این ضرر ناشی از تقصیر خود وی باشد یا این که از فعالیت او ناشی شده باشد مسوول است. در قانون مدنی کشور ایران موضوع مسوولیت تحت عنوان اتلاف و تسبیب در غالب مواد ۳۲۸ تا ۳۳۵ آمده است.

بیمه مسوولیت مدنی: قراردادی است که به موجب آن بیمه گر در مقابل دریافت حق بیمه تعهد می‌کند خسارت بر عهده بیمه‌گذاران را که بر اثر فعالیت خود ممکن است در مقابل زیان‌دیدگان مسوول مدنی شناخته شوند، جبران کند. موضوع بیمه مسوولیت مدنی تامین یا جبران خسارت‌هایی است که بر اثر غفلت، خطا، اشتباه و تقصیر در حین فعالیت‌های روزمره متوجه دیگران شود.

با توجه به تنوع و گستردگی، انواع بیمه‌های مسوولیت در یک طبقه بندی کلی به ۵ گروه تقسیم می شوند:

۱) مسوولیت مدنی کارفرما: جراحات بدنی و صدمات ناشی از کار یا حین انجام وظیفه، امری اجتناب ناپذیر است و کارکنان هر سازمانی با هر نوع فعالیت در معرض وقوع سوانح قرار دارند. قوانین کار و مجازات اسلامی کشورمان مسوولیت‌های بالقوه سنگینی را به صورت تکلیفی در زمینه جبران غرامت صدمات وارد به کارکنان، متوجه کارفرمایان می‌کند. از سوی دیگر بیمه سازمان تامین اجتماعی مجموعه ای از پوشش‌های عمر و حادثه و درمان و بازنشستگی است که منافع آن منحصرا به کارکنان تعلق داشته و به هیچ وجه با هدف جبران غراماتی که مسوولیت آن بر عهده کارفرمایان قرار می‌گیرد، طراحی نشده است. در بیمه مسوولیت کارفرما، مسوولیت مدنی کارفرمایان ناشی از حوادثی که به موجب قصور و اهمال آنان به کارکنان تحت امر وارد آید و کارفرما مسوول جبران آن شناخته شود، تحت پوشش بیمه ای قرار می‌گیرد. یعنی  چنان چه در جریان کار در محل، در اثر حادثه، خسارت بدنی به کارکنان شاغل بیمه‌گذار وارد آید و مسوولیت بیمه‌گذار در این ارتباط توسط بیمه‌گر محرز گردد، خسارت وارده جبران خواهد شد. منظور از جبران خسارت بدنی، شامل پرداخت هزینه های پزشکی و غرامت نقص عضو و فوت کارکنان است. از آن جا که ارتباط قراردادی بین کارفرما و کارگر (نوع استخدام) رافع یا محدود کننده مسوولیت کارفرما در مقابل کارکنان در خصوص غرامت‌های ناشی از حوادث کار نیست، این بیمه‌نامه همه کارکنان شاغل را اعم از رسمی، پیمانی، روزمزد، قراردادی (تمام وقت یا پاره وقت) تحت پوشش بیمه‌ای قرار می‌دهد. در این بیمه‌نامه با توجه به ماهیت فعالیت مورد بیمه، چنان چه کارکنان بیمه‌گذار متغیر باشند و ارایه اسامی و تغییرات احتمالی آن مقدور نباشد، نیز راهکارهایی اندیشیده شده است و می‌توان با صدور بیمه‌نامه بدون ذکر اسامی بیمه شدگان کار را به انجام رساند.

۲) مسوولیت مدنی حرفه‌ای: مسوولیتی است که برای صاحبان حرفه‌های مختلف به موجب قانون در برابر کسانی که در رابطه با حرفه یا شغل آنها دچار خسارت می شوند به وجود می آید.

 ۳) مسوولیت مدنی عمومی: عبارت است از خسارت‌های جانی و مالی وارده به اشخاص ثالث که در اثر فعالیت روزمره فرد و یا ترک فعل افراد ایجاد و به موجب قانون عامل زیان شناخته می‌شوند.

۴) مسوولیت مدنی تولیدکنندگان کالا: عبارت است از مسوولیت تولیدکنندگان در قبال خسارت‌های جانی یا مالی وارده به مصرف کنندگان کالاهای تولیدی و هم چنین اشخاص ثالث، که ناشی از کیفیت نامطلوب کالای تولیدی و عرضه شده توسط ایشان باشد.

۵) مسوولیت شرکت‌های حمل و نقل: شرکت ها و موسسات حمل و نقل براساس قانون، موظفند محمولاتی را که توسط ارسال‌کنندگان و یا صاحبان کالا برای حمل به مقاصد مورد نظر به آن‌ها واگذار می گردد، صحیح و سالم به مقصد برسانند. با توجه به قلمرو و توسعه شهرها و پیشرفت روزافزون صنعت و قن‌آوری در عصر حاضر و افزایش ارزش کالا، مسوولیت شرکت‌های حمل و نقل نیز افزایش یافته است. جبران آثار وقوع خطرهای متعدد در جاده‌های بین شهری از جمله تصادف، واژگونی، آتش سوزی و موارد مشابه جزو مسوولیت موسسات حمل و نقل است. در صورت وقوع هر یک از خطرهای مذکور، مسوولیت سنگینی ایجاد خواهد شد که جبران آن برای شرکت‌های حمل و نقل به آسانی امکان‌پذیر نخواهد بود. با بیمه مسوولیت، متصدیان حمل و نقل و شرکت‌ها و موسسات حمل و نقل می توانند، ضمن اعمال دقت و مراقبت‌های لازم، با خاطری آسوده مبادرت به حمل و نقل کالا کرده و مسوولیت ناشی از خسارت‌های وارده به محمولات را که در اثر خطرهای بیمه شده حادث شده باشد، به بیمه واگذار کنند. بیمه مسوولیت شرکت‌های حمل و نقل به صورت قرارداد سالانه تنظیم می شود و نرخ حق بیمه آن نیز اندک است.

مشاوره و صدور بیمه‌نامه

دریافت فرم پیشنهاد در قالب پی‌دی‌اف (به زودی)